Talgkliercyste bij de hond
Een talgkliercyste of atheroomcyste is een regelmatig voorkomend goedaardig huidgezwel dat voornamelijk gezien wordt bij honden van middelbare tot oudere leeftijd. Een talgkliercyste ontstaat doordat de afvoergang van de talgklier verstopt raakt, waardoor een met talg en hoornsubstantie gevulde holte ontstaat die wordt ingekapseld door een dikke cystewand.
Talgkliercystes kunnen in principe overal ontstaan, maar worden voornamelijk gezien op de rug of in de nek. Zoals gezegd zijn ze volkomen goedaardig. Honden kunnen soms jarenlang één of meer van dergelijke “bulten” hebben zonder dat ze er hinder van ondervinden. Soms is het door in de knobbel te knijpen mogelijk om de vettige inhoud naar buiten te drukken. Dit laatste dient echter afgeraden te worden. In de eerste plaats is het zinloos. Alleen de inhoud van de cyste wordt op deze manier verwijderd en omdat de cystewand achterblijft zal de knobbel snel terugkomen. Belangrijker nog is het risico dat de cyste door het uitknijpen geïnfecteerd raakt, met als gevolg een talgklierabces.
Behandeling
In principe hoeven talgkliercystes niet behandeld te worden. Een reden om de cyste toch te verwijderen kan zijn dat het als ontsierend ervaren wordt – een kortharige hond met een knobbel op z’n rug is niet erg fraai – of omdat de knobbel regelmatig beschadigd raakt door schuren of tijdens het borstelen. Bij het verwijderen is het van belang dat de gehele cyste, dus inclusief de cystewand, verwijderd wordt. De ingreep zal in het algemeen onder algehele anesthesie uitgevoerd worden.
Verwijderen is zeker noodzakelijk als er een talgklierabces is ontstaan. In dat geval zal het abces, samen met het ontstoken weefsel in de directe omgeving weggenomen moeten worden tijdens een operatie. Vaak is behandeling met antibiotica in zo’n geval ook nodig.
Ontstoken talgkliercyste op de rug van een hond.
Waarschuwing: Het doel van dit artikel is achtergrondinformatie te geven over een bepaalde aandoening. Het vervangt niet het advies van een dierenarts en het is zeker niet de bedoeling dat u zelf de diagnose gaat stellen. Raadpleeg altijd een dierenarts als u twijfelt aan de gezondheid van uw hond of kat.
