Een knobbeltje in de huid is niet altijd onschuldig
Je ziet het regelmatig bij honden. Een knobbeltje in de huid. Vaak niet groter dan een of twee centimeter, meestal slechts een enkele maar ook wel op meerdere plaatsen tegelijk. Geruststellend wordt vaak gezegd: “hij zit los”, “de hond heeft er geen last van” of “hij wordt niet groter”. Maar wist u dat 20% van deze knobbeltje mastocytomen zijn?
Een simpel knobbeltje bultje onder de huid is niet altijd zo onschuldig als het lijkt.
En mastocytomen zijn geen onschuldige bultjes, maar kwaadaardige tumoren. Wat de oorzaak is weten we niet, maar met het toenemen van de leeftijd wordt de kans op ontstaan groter. Dit betekent overigens niet dat mastocytomen bij jongere dieren niet voorkomen. We zien ze op alle leeftijden. Ze komen ook bij alle rassen en kruisingen voor, maar het vaakst zien we ze bij boxers en labrador retrievers.
Het uiterlijk van mastocytomen kan nogal verschillen. Van een klein, beweeglijk en langzaam groeiend bultje dat soms maanden aanwezig is zonder dat het lijkt te veranderen, tot een snel groeiende dikte die gemakkelijk bloedt en ontstoken raakt. Sommige mastocytomen produceren een stof die histamine genoemd wordt, wat kan leiden tot maag-darm problemen in de vorm van braken en, soms bloederige, diarree.
Of een bultje in de huid een mastocytoom is kun je aan de buitenkant niet zien. Ook dat loszittende knobbeltje dat al maanden aanwezig is en waar de hond geen last van heeft kan een gevaarlijk mastocytoom zijn. De enige manier om dit vast te stellen is histologisch onderzoek te laten doen door een patholoog.
Negeer nooit een schijnbaar onschuldig bultje onder de huid. Het kan een gevaarlijk mastocytoom zijn.
De behandeling bestaat uit chirurgische verwijdering. De tumor wordt daarbij, indien mogelijk, ruim verwijderd, dat wil zeggen met een marge van minstens 2,5 cm.
De vooruitzichten zijn afhankelijk van het type. Pathologen delen mastocytomen in variërend van graad 1 tot graad 3. De vooruitzichten zijn bij graad 1 het gunstigst. Tijdige en volledige verwijdering leidt bij 90% van de honden met dit type tot volledige genezing. Graad 3 mastocytomen zijn veel kwaadaardiger. Naast chirurgische verwijdering is chemotherapie en eventueel bestraling nodig om te voorkomen dat de hond binnen een jaar overlijdt.
