Antivries, een dodelijk gif.

Met enige regelmaat zie ik op mijn spreekuur een bezorgde hondeneigenaar die vermoedt dat de hond iets giftigs heeft gegeten. De aanleiding voor die verdenking is meestal het plotselinge ontstaan van heftige ziekteverschijnselen. De hond  eet niet, braakt, heeft waterdunne diarree en dat terwijl er een dag eerder nog geen vuiltje aan de lucht was. Wanneer dan ook nog een verdacht stukje brood wordt gevonden in de rietkraag langs de Regge waar de dagelijks wandeling gemaakt wordt, in combinatie met het verhaal dat ook een andere hond uit dezelfde buurt plotseling ziek is geworden dan is er geen ruimte meer voor twijfel en de conclusie duidelijk: De hond is vergiftigd!
Meestal is dit gelukkig niet het geval, en kan ik de eigenaar gerust stellen. Maagdarminfecties bijvoorbeeld, gaan soms gepaard met veelvuldig braken en waterdunne diarree. En deze verschijnselen ontstaan vaak zeer plotseling. Gelukkig verdwijnen ze met de juiste behandeling ook weer snel. Geen vergiftiging dus.

Vergiftigingen bij honden en katten komen maar weinig voor. En de gevallen waarin het gif opzettelijk ergens is neergelegd met de bedoeling hiermee honden of katten te doden zijn gelukkig al helemaal zeldzaam. Meestal is er sprake van onzorgvuldigheid met producten die giftig zijn voor huisdieren. De meest voorkomende vergiftiging is die met rattengif, iets waarover ik al eens geschreven heb. Met chocolade gaat het ook wel eens mis. Sommige dieren vinden dit, net als mensen, lekker, maar het bevat een stof die giftig is voor honden. Honden mogen daarom geen chocolade eten, en doen ze het toch dan dien je contact op te nemen met een dierenarts. 

De afgelopen weken ben ik tot tweemaal toe geconfronteerd met een geheel andere vergiftiging, namelijk met koelvloeistof. Je weet wel die vloeistof die in het koelsysteem van de auto zit en zo nu en dan aangevuld moet worden. Menigeen heeft om die reden een fles koelvloeistof of antivries in de garage staan, en als de hond er bij kan komen dat is het goed mogelijk dat hij er van zal drinken. Waarom? Proef maar eens een druppeltje en het is meteen duidelijk: koelvloeistof is zoet!

Koelvloeistof en antivries, maar ook ruitensproeiervloeistof en remolie, bevatten een stofje dat ethyleenglycol heet. Er is vastgesteld dat 5 milliliter antivries per kg lichaamsgewicht dodelijk is voor een hond. Voor een hondje van 5 kilo betekent dit dat 25 milliliter, een borrelglaasje dus, al dodelijk is, en een hond van 25 kg. zal een hoeveelheid ter grootte van een koffiekopje niet overleven. Koelvloeistof is antivries dat verdund is met water, en daarvan moet dus wel meer gedronken worden, maar toch. Honden vinden het soms zo smakelijk dat ze zonder probleem een grote hoeveelheid naar binnen werken als ze de kans krijgen. Katten zijn er nog gevoeliger voor en zullen een halve eetlepel niet overleven. Iets om eens bij na te denken als je bij het bijvullen een beetje op de grond gemorst hebt.

Hoe je deze vergiftiging kunt voorkomen is duidelijk. Berg koelvloeistof op een veilige plaats op. Niet alleen vanwege de hond en de kat overigens. Ook bij kinderen komen vergiftigingen voor door het drinken van zoet smakende koelvloeistof of antivries.

De eerste verschijnselen van een antivriesvergiftiging zijn braken, veel plassen en drinken en neurologische verschijnselen als slingerende gang, sufheid, trillen en soms zelfs epileptische aanvallen.

Ethyleenglycolvergiftiging hoeft niet verkeerd af te lopen mits de behandeling tijdig gestart wordt. De behandeling bestaat uit opname op de kliniek en het geven van infusen met daarin stoffen die de werking van ethyleenglycol tegengaan. In het algemeen zal de behandeling 48 uur duren. Als de behandeling niet binnen 2 dagen gestart wordt is het meestal te laat. De nieren zijn dan zodanig ernstig beschadigd dat de hond of kat dood gaat.

Cris van der Meiden
Dierenkliniek Van der Meiden
Nijverdal